1. Kiedyś, o Jezu, chodził po świecie,
Brałeś dziateczki w objęcia Swe.
Patrz, tu przed Tobą stoi Twe dziecię;
Do Serca Twego przytul i mnie.

2. Byłeś Dzieciątkiem, Ty wielki Boże!
W żłóbku płakałeś nad światem złym.
Nie płacz, Dzieciątko, ja Ci w pokorze
Serce me daję; Ty mieszkaj w nim!

3. Kto by u siebie dziecię przyjmował,
Rzekłeś, że wtenczas przyjmuje Cię.
Dzięki Ci, Jezu, żeś nas miłował!
Za to Cię kochać na wieki chcę!

4. Rzekłeś: „Nie może ze Mną być w niebie,
Kto nie chce dziecku podobnym być”;
Ja, dziecię Twoje, chcę przyjść do Ciebie!
Daj mi niewinnie do śmierci żyć!

5. Kiedy w ostatniej będę potrzebie,
Gdy się rozstanę ze światem tym,
Zlituj się, Jezu! weź mnie do Siebie,
Niech wiecznie spocznę przy Sercu Twym.